Βιβλία που έγιναν τραγούδια (Part 1)

Πόσες φορές έχουμε ακούσει για βιβλία που έγιναν ταινίες; Αμέτρητες! Άλλωστε, οι περισσότερες ταινίες βασίζονται σε βιβλία. Αντίθετα,  σπάνια ακούμε για κάποιο τραγούδι που δημιουργήθηκε με αφορμή ένα βιβλίο ή ένα ποίημα. Μπορεί κιόλας να ξέρουμε ένα τραγούδι ή να το έχουμε σιγοψιθυρίσει πολλές φορές και να μην γνωρίζουμε ότι είναι εμπνευσμένο από τον κόσμο των βιβλίων. Έτσι, έκανα μία μικρή έρευνα για να εντοπίσω τέτοια τραγούδια. Προειδοποίηση! Δυναμώστε την ένταση των ηχείων σας γιατί αυτό το ποστ διαβάζεται μετά μουσικής! ;)

Alone των Green Carnation.  Το κομμάτι αυτό είναι εμπνευσμένο από του ποίημα Alone του Έντγκαρ Άλλαν Πόε, ο οποίος υπήρξε θεμελιώδης λίθος για τη συγγραφή ιστοριών τρόμου και φαντασίας.

The Raven  από τους Alan Parsons Project. Το κοράκι, του Έντγκαρ Άλλαν Πόε, το πιο γνωστό ίσως ποίημα του, αποτέλεσε πηγή μουσικής έκφρασης για την μπάντα The Alan Parsons Project. Συμπεριλαμβάνεται στο πρώτο τους άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1976, Tales of Mystery and Imagination:Edgar Allan Poe. Όπως βλέπετε κι από το τίτλο, ο δίσκος περιέχει τραγούδια που βασίζονται και σε άλλες ιστορίες του Πόε.

Sympathy for the devil των Rolling Stones. Το φοβερό αυτό κομμάτι  των Rolling Stones βασίζεται στο μυθιστόρημα του Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα. Το βιβλίο είναι μια ιστορία φαντασίας με μπόλικο μαύρο χιούμορ, στην οποία ο Διάβολος μαζί με κάποιους ακολούθους του, επισκέπτεται τη Μόσχα προκαλώντας χάος στις ζωές διάφορων ανθρώπων.

Love and Destroy των Franz Ferdinand.  Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα του Μπουλγκάκοφ υπήρξε πηγή έμπνευσης και για το τραγούδι των ταλαντούχων μουσικών από την Γλασκώβη!

The Small Print των Muse. To συγκρότημα εμπνεύστηκε από τον Γκαίτε για το κομμάτι αυτό, και πιο συγκεκριμένα από το έργό του Φάουστ. Στο τραγούδι, οι Muse αφηγούνται την ιστορία του Φάουστ από την οπτική γωνία του Διαβόλου.

The Ghost of Tom Joad του Bruce Springsteen. Αναφέρεται στα Σταφύλια της οργής του Τζον Στάινμπεκ. Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία του Tom Joad και της οικογένειας του, καθώς ταξιδεύουν από την Οκλαχόμα στην Καλιφόρνια κατά της διάρκεια της Μεγάλης 'Υφεσης  (Κράχ) του 1929.

Narcissist από The Libertines. Το τραγούδι έχει μια πολύ χαλαρή σύνδεση με το ίσως πιο διάσημο δημιούργημα του Όσκαρ Γουάιλντ, Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι. Ένα κεφάτο κομμάτι που έχει σαν σημείο αναφοράς τον Ντόριαν Γκρέι, τον άνθρωπο που πούλησε την ψυχή του στο Διάβολο για να μείνει νέος κι όμορφος.

 

Banana Co των Radiohead. Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, οι Radiohead έγραψαν αυτό το τραγούδι με αφορμή τα Εκατό χρόνια Μοναξιάς του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές. Στο βιβλίο, ο Μαρκές απεικονίζει με τη δική του φαντασία τη Σφαγή της Μπανάνας (!) , η οποία συνέβη στην πραγματικότητα το 1928 στην Κολομβία όταν ο κολομβιανός στρατός τερμάτισε δια της βίας μια πολύμηνη απεργία σε εταιρία φρούτων, με αποτέλεσμα τον θάνατο αγνώστου αριθμού εργατών.

 

I Am the Walrus των Beatles. Αυτό το υπέροχο κομμάτι με τους ακαταλαβίστικους στίχους, περιέχει κάποιες ατάκες από μια ηχογραφημένη παράσταση του έργου του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Βασιλιάς Λιρ. Επιπλέον, ο τίτλός του έχει σαν σημείο αναφοράς το ποίημα The Walrus and the Carpenter του Λιούις Κάρολ, το οποίο εμφανίζεται στο βιβλίο του Μέσα από τον καθρέφτη και τι βρήκε η Αλίκη εκεί που αποτελεί σίκουελ της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων.

Pet Sematary από τους Ramones. Μιλάει για το Νεκροταφείο Ζώων του Στίβεν Κινγκ. Επίσης, είναι ένα από τα πιο τρομαχτικά βιβλία του Κινγκ όπως ισχυρίζονται όσοι το έχουν διαβάσει. Το βιβλιο ίσως το διαβάσω κάποια στιγμή, αλλά το τραγούδι σίγουρα μου αρέσει!

Moon over Bourbon Street του Sting.  Το κομμάτι είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο της Άνν Ράις, Συνέντευξη με έναν Βρικόλακα. Κάποιοι βέβαια ισχυρίζονται ότι τους θυμίζει περισσότερο το Δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ του Στίβενσον. Στα credits του άλμπουμ πάντως αναφέρεται η πρώτη εκδοχή.

Fable των Gatsbys American Dream.  Το συγκρότημα με το λογοτεχνικό όνομα εμπνεύστηκε το τραγούδι αυτό από το έργο του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ, Ο Άρχοντας των μυγών. Στην ιστορία του Γκόλντινγκ, ένα αεροπλάνο, το οποίο μεταφέρει μια μεγάλη ομάδα παιδιών, πέφτει σε κάποιο ακατοίκητο νησί. Όλοι οι ενήλικοι σκοτώνονται και τα παιδιά καλούνται να οργανώσουν την επιβίωσή τους. Τη διοίκηση της ομάδας αναλαμβάνουν τα μεγαλύτερα παιδιά που προσπαθούν να εφαρμόσουν όσα θυμούνται από τους κανόνες της πολιτισμένης κοινωνίας. Η αρχικά δημοκρατική, ορθολογική και ηθική κοινωνία των παιδιών μετατρέπεται σε έναν άναρχο και άγριο ανθρώπινο όχλο όπου οι αδύναμοι καταπιέζονται από τους δυνατούς και οι "κακοί" κυνηγούν μέχρι θανάτου τους εναπομείναντες "καλούς".

 

Υou gonna go far, kid των Offspring. Το κομμάτι είναι επίσης εμπνευσμένο από τον Άρχοντα των μυγών, του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ.

Romeo and Juliet των Dire Straits. Το τραγούδι αναφέρεται φυσικά στο έργο Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Το cover που έκαναν οι Killers μου άρεσε περισσότερο και γι αυτό το ανέβασα εδώ αντί για το αυθεντικό.

Animals των Pink Floyd. Δεν πρόκειται για μεμονωμένο τραγούδι αλλά για τον εξαιρετικό δίσκο Animals, ο οποίος είναι εμπνευσμένος από τη Φάρμα των Ζώων του Τζορτζ Όργουελ.  Στο αλληγορικό αυτό βιβλίο, τα ζώα μιας φάρμας μη ανεχόμενα την σκληρή αντιμετώπιση του ανθρώπου-αφέντη επαναστατούν. Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αναφέρεται στα γεγονότα μετά την Επανάσταση και τη διαμόρφωση της κοινωνίας των ζώων της φάρμας αφού έχουν ανεξαρτητοποιηθεί από τους ανθρώπους. Αξίζει να διαβάσετε το βιβλίο αλλά και να ακούσετε ολόκληρο το cd το οποίο αποτελείται από τα κομμάτια: Pigs on the wing (Part I), Dogs, Pigs (Three different ones), Sheep, Pigs on the wing (Part IΙ).

Συνεχίζεται...